1 ذوالحجة

ازدواج امير المؤمنين امام على(عليه السلام) و حضرت فاطمه ى زهرا(عليها السلام) (2 ق)
خواستگاران بسيارى از شخصيت هاى بزرگ صدر اسلام، حضرت زهرا(عليها السلام) را براى همسرى خود، از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) خواستگارى كردند. اما پيامبر(صلى الله عليه وآله) به هيچ يك از آنها پاسخ مثبت نداد و از ايشان روى بر مى گردانيد. تا اين كه امام على(عليه السلام) به محضر پيامبر(صلى الله عليه وآله) آمد و خواستگارى نمود. پيامبر فرمود يا على! پيش از تو كسانى از فاطمه خواستگارى كرده اند و او در همه، اظهار كراهت كرده است. اما تو منتظر باش تا بر گردم رسول الله به اطاق حضرت زهرا رفت و فرمود: فاطمه جان على بن ابى طالب كسى است كه قرابت و فضل و اسلام او را شناخته اى من از پروردگارم خواسته ام، تو را به بهترين و محبوب ترين خلقش تزويج كند. حال، على از تو خواستگارى مى كند. نظرت چيست. فاطمه ساكت شد ولى روى برنگردانيد و رسول الله در قيافه ى فاطمه، نارضايتى احساس نكرد. آنگاه حضرت به پا خاست و فرمود: الله اكبر، سكوت فاطمه حاكى از رضايت اوست. در اين هنگام جبريل نازل شد و گفت يا رسول الله! فاطمه را به على تزويج كن. خدا، فاطمه را براى على و على را براى فاطمه پسنديده است، آنگاه آن حضرت فاطمه را به على تزويج كرد. بعد از تهيه ى مقدمات، آن دو بزرگوار با هم ازدواج كردند. پيامبر در اين باره فرموده است: ما فاطمه را به ازدواج على(عليه السلام) در نياوردم مگر آن هنگام كه خدا، آن را به من فرمان داد. بدين ترتيب، نور به نور رسيد و صديقه ى طاهره به منزل حضرت على(عليه السلام) قدم گذاشت تا از آن وصلت مبارك، دو سيد جوانان اهل بهشت و زينبين و پس از آنها ائمه ى اطهار و راهنمايان توحيد، قدم به دنيا گذارند و ظلمت جهان را منور فرمايند.

2 ذوالحجة

ولادت عالم مجاهد و فقيه مبارز آيت الله شهيد شيخ فضل الله نورى (1259 ق)
حاج شيخ فضل الله نورى از شاگردان برجسته ى ميرزاى بزرگ شيرازى در عراق بود وى در سال 1300 ق به تهران رفت و به شدّت با جدايى دين از سياست مخالفت ورزيد شيخ فضل الله نورى در اوايل مشروطيت، از پيشگامان و مجاهدان اين نهضت به شمار مى رفت و دوشادوش سيد عبدالله بهبهانى و سيد محمد طباطبايى به مبارزه عليه استبداد مشغول بود ولى پس از چندى پى برد كه دست هاى پليد و پنهانى به قصد پايمال كردن خون هاى ريخته شده در راه اين نهضت مى باشند و مشروطه را نه به معنى حكومتى كه مشروط به رعايت حدود و اجراى قوانين الهى باشد، بلكه رژيمى كه مردم در مقابل آن، مشروط به سكوت باشند، مى خواهند لذا شيخ فضل الله مخالفت خويش را به مشروطه ى غير مشروعه اعلام كرده، به تمام ولايات تلگراف مى زند و مشروطه را تحريم مى نمايد. از آن سو، جناح هاى مقابل شيخ، او را در يك دادگاه فرمايشى به مرگ محكوم كرده و آن مجتهد والا مقام را در سيزدهم رجب سال 1327 ق به دار آويختند.

2 ذوالحجة

رحلت آيت الله العظمى "سسيد محمد محقق داماد" استاد بزرگ حوزه ى علميه ى قم (1388 ق)
سيد محمد محقق داماد، فرزند سيد جعفر موسوى در سال 1325 قمرى در احمد آباد اردكان يزد متولد گرديد. وى پدرش را پيش از تولد و مادرش را در 6 سالگى از دست داد، على رغم چنين حادثه ى غم انگيزى، آغاز به تحصيل نمود آن گاه به يزد مهاجرت كرد و نزد اساتيد آن شهر به تكميل ادبيات و سطح پرداخت. سپس با توصيه ى استاد گراميش شيخ غلامرضا يزدى، به قم مهاجرت كرد و در درس اساتيد بزرگ حوزه بهره ها گرفت. آيت الله شيخ عبدالكريم حائرى يزدى ارادت خاصى به ايشان داشت و با وجود چنين شاگردانى، به آينده ى حوزه دلگرم بود همين ارادت موجب شد كه او را به دامادى خود بپذيرد و به لقب داماد ملقب گردد، ايشان بسيار به تدريس اهميت مى داد هنگامى كه در روزهاى آخر عمر در بستر بيمارى قرار داشت از اين كه نمى توانست در جلسه ى درس شركت كند، مى گريست. اين بزرگوار پس از 75 روز بيمارى، سر انجام بر اثر سكته قلبى در 63 سالگى دار فانى را وداع كرد و در صحن حرم حضرت معصومه(عليها السلام) به خاك سپرده شد.

3 ذوالحجة

ورود پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و اصحاب به مكه در سفر حجة الوداع (10 ق)

5 ذوالحجة

درگذشت فقيه و عارف بزرگ آيت الله "محمد حسين غروى اصفهانى" (1361 ق)
شيخ محمد حسين غروى اصفهانى معروف به كمپانى فرزند شيخ محمد حسن در دوم محرم سال 1296 قمرى در كاظمين ديده به جهان گشود. وى با حمايت پدر كه از بازرگانان متدين بود تحصيلات خويش را با جديت شروع كرد. سطح را نزد شيخ حسن تويسركانى فرا گرفت; آن گاه از محضر آقا سيد محمد فشاركى اصفهانى و حاج آقا رضا همدانى بهره برد و از شاگردان آخوند ملا محمّد كاظم خراسانى گرديد. پس از ارتحال آخوند به تدريس پرداخت. درس اصول و فقه ايشان بسيار دقيق بود و با زبان عربى فصيح بيان مى شد. آيت الله كمپانى علاوه بر نبوغ و تبحّرش در فقه و اصول; در كلام، تفسير، حكمت، تاريخ، ادب، عرفان و ساير علوم نيز مهارت داشت. آيت الله غروى نزد علماى زمان از احترام و بزرگداشت بسيارى برخوردار بود و زمانى دراز به تدريس فقه و اصول و علوم عقلى اشتغال داشت. مجلس درس اين عالم ربانى مجمع اهل فضل و كمال بود ولى در تدريس فلسفه شهرتى خاص داشت. حضرات آيات عظام سيد محمد حجت كوه كمره اى، سيد محمد هادى ميلانى، سيد ابو القاسم خويى، سيد عبدالاعلى سبزوارى، محمد تقى بهجت فومنى و محمد رضا مظفر از جمله شاگردان اين عالم ربانى مى باشند. ايشان در فلسفه، حكيمى عرفانى مشرب و در اخلاق، مخزن اسرار بود و در سير و سلوك به مقام شهود رسيده بود از همه بريده و به دوست پيوسته بود. معروف است كه حدود 12 سال از درس و بحث كناره گرفت و به سير و سلوك پرداخت. از اين عالم بزرگوار بيش از 10 كتاب و رساله بر جاى مانده است. كه برخى از آن ها عبارتند از: الاجتهاد و التقليد و العداله، ارجوزة فى الصوم، الانوار القدسيه، تحفة الحكيم، ديوان اشعار، نهاية الدراية فى شرح الكفاية و منظومه اى در اعتكاف وى. سر انجام در سپيده دم پنجم ذيحجه ى سال 1361 قمرى بر اثر سكته قلبى در 65 سالگى درگذشت و پيكر پاكش در كنار مقبره ى علاّمه حلى در نجف اشرف به خاك سپرده شد.

6 ذوالحجة

شهادت زايرين خانه خدا در حرم امن الهى توسط وهابيون سعودى (1407 ق)
در ششم ذيحجه ى سال 1407 ق برابر با يازدهم مرداد ماه سال 1366 ش، صدها زائر ايرانى و تعدادى از زائران ديگر كشورها در شهر مكه ى منوره در حال انجام فريضه ى الهى برائت از مشركين به دست ماموران دولت عربستان به شهادت رسيدند. زائران خانه ى خدا، اين مراسم را همه ساله با الهام از تعاليم اسلام و قرآن بر گزار مى كنند. و در آن ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد بيزارى خود را از دشمنان اسلام به ويژه آمريكا و رژيم صهيونيستى اعلام مى كنند. برگزارى مراسم برائت از مشركين در جريان اجتماع بزرگ و پر شكوه حج تاثير آن را دو چندان مى كند. با توجه به اين موضوع. رهبر كبير انقلاب اسلامى و حضرت آيت الله خامنه اى بر انجام هر چه با شكوه تر مراسم برائت تاكيد داشته و دارند بر اثر اين يورش بى رحمانه، چهارصد زائر به شهادت رسيده و بيش از هزار نفر زخمى شدند.

7 ذوالحجة

شهادت حضرت امام محمد باقر(عليه السلام) به دست هشام بن عبدالملك اموى (114 ق)
امام پنجم، حضرت امام محمد باقر(عليه السلام) در هفتم ذى الحجه ى سال صد و چهارده هجرى قمرى به دست هشام بن عبدالملك اموى در مدينه مسموم گرديد و در قبرستان بقيع در كنار امام حسن مجتبى(عليه السلام) و امام سجاد(عليه السلام) به خاك سپرده شد. آن حضرت به هنگام شهادت، پنجاه و هفت سال داشته و از امامت ايشان، در حدود بيست سال مى گذشت. در دوران امامت آن حضرت، فرصت هايى براى نهضت فكرى به دست آمده بود كه امام باقر(عليه السلام) كمال استفاده را در جهت تربيت شاگرد و استحكام و گسترش تشيع و انقلاب فرهنگى نمود. امام باقر(عليه السلام) در فرصت كوتاه و مناسبى كه به دست آمده بود، يكسره به تعليم و نشر علوم اسلامى پرداخت و پايه هاى يك مركز بزرگ علمى را كه مملو از دانش پژوهان برجسته بود پى ريزى كرد. اين موقعيت حساس، سر فصل بزرگى در تاريخ تمدن اسلامى گشود و رشد اسلام در دوره هاى بعد، تاثير فراوانى از آن پذيرفت.

7 ذوالحجة

رحلت آيت الله العظمى "سيد محمد تقى خوانسارى" فقيه و مرجع عالى قدر تقليد (1371 ق)
آيت الله العظمى سيد محمد تقى خوانسارى در سال 1305 ق در خوانسار به دنيا آمد. پس از تكميل مقدمات علوم در زادگاه خود، رهسپار حوزه ى نجف گرديد و در حلقه ى درس آخوند خراسانى، سيد محمد كاظم يزدى، ميرزاى نايينى و آقا ضياء عراقى جاى گرفت. با شروع جنگ جهانى اول، به صف راهيان جهاد پيوست و در كنار ديگر بزرگان از كيان اسلامى به دفاع برخاست و در اين راه متحمل چهار سال اسارت گرديد. وى پس از بازگشت به خوانسار، در درس آيت الله حائرى يزدى شركت جست و مورد توجه خاص استاد قرار گرفت. آيت الله خوانسارى پس از ارتحال مؤسس حوزه ى علميه ى قم، به همراه آيات عظام حجت كوه كمره اى و صدر، مسؤوليت حوزه و رهبرى دينى مردم را به عهده گرفت. نماز باران ايشان در زمان حضور متفقين در ايران در سال 1320 ش و استجابت دعاى باران، زبانزد خاص و عام است. در سال پايانى عمر شريف ايشان، به خواست مردم همدان جهت سپرى كردن تابستان، راهى آن شهر شد و با استقبال مردم مواجه گرديد. سر انجام در يكى از روزهايى كه براى برپايى نماز جماعت راهى مسجد جامع همدان بود، دچار حمله ى قلبى گشت و در هفتم ذى الحجه ى سال 1371 ق به احرام جانان درآمد و در 66 سالگى لبيك گويان به سراى دوست شتافت. پيكر مطهر وى پس از تشييعى با شكوه در جوار استادش در حرم مطهر حضرت معصومه(عليها السلام) دفن شد.

8 ذوالحجة

روز ترويه
روز هشتم ذى الحجه، روز ترويه است. علت نامگذارى اين روز به اين جهت بود كه در زمان حضرت ابراهيم(عليه السلام)، در صحراى عرفات آب يافت نمى شد، به اين جهت مردم براى رفع نياز آب روز نهم، در روز هشتم، آب را از مكه به سرزمين عرفات حمل مى نمودند. به همين جهت عده اى به هم مى گفتند. ترويتم ترويتم؟ آيا سيراب شديد؟

8 ذوالحجة

حركت حضرت امام حسين(عليه السلام) از مكه به سوى عراق (60 ق)
حضرت امام حسين(عليه السلام) در پى خوددارى از بيعت با يزيد بن معاويه، مكه را به قصد كوفه در عراق ترك كرد، آن حضرت، چهار ماه قبل از آن، از مدينه زادگاه و محل زندگى خود به همراه جمعى از خاندانش به مكه آمده بود. در مدتى كه امام حسين(عليه السلام) در مكّه بود، با استفاده از حضور تعداد زيادى از زائران خانه ى خدا در اين شهر، توانست عدّه ى زيادى از مسلمانان را از ظلم و فساد حكومت يزيد بن معاويه آگاه كند. در عين حال، به دليل دعوت هاى مكرر مردم كوفه از امام و همچنين توطئه ى ترور ايشان در مكه توسط عاملان حكومت يزيد، آن حضرت رهسپار كوفه شد. ضمن آن كه ترك مكه در هشتم ذى الحجة كه از ايام حج است. باعث جلب توجه بيشتر همگان به مخالفت امام با حكومت جابرانه ى يزيد گرديد.

9 ذى الحجة

روز عرفه (روز نيايش)
روز نهم ذى الحجه به عنوان روز عرفه از اعياد بزرگ اسلامى به شمار مى رود، گرچه به اسم عيد ناميده نشده است، در اين روز خداوند تبارك و تعالى بندگان خود را به عبادت و اطاعت خود فراخوانده و سفره ى جود و احسان خود را براى بندگان خود گسترانده است. شيطان در اين روز خوار و حقير و خشمناك است. از ظهر روز نهم ذى الحجه، زائران خانه ى خدا در صحراى عرفات وقوف مى كنند و براى اين وقوف، فضايل بسيارى ذكر شده است. در غروب اين روز، زائران، از عرفات به مشعر الحرام مى روند و خود را براى ساير مناسك پر شكوه حج آماده مى كنند.

9 ذى الحجة

شهادت حضرت مسلم بن عقيل نماينده ى امام حسين(عليه السلام) در كوفه (60 ق)
مسلم بن عقيل كه از شخصيت هاى برجسته و با تقواى زمان خود به شمار مى رفت، براى ارزيابى ميزان وفادارى مردم كوفه به امام حسين(عليه السلام) به اين شهر رفته بود. زيرا مردم كوفه، طى هزاران نامه، از امام حسين براى رفتن به اين شهر و قيام عليه حكومت ستمگر يزيد بن معاويه، دعوت كرده بودند. مردم كوفه اگر چه در ابتدا به گرمى از مسلم بن عقيل استقبال كردند، اما هنگامى كه عبيد الله بن زياد كه مردى سنگدل و بى رحم بود و بر كوفه حاكم شد، كوفيان، فريب وعده هاى دروغين او را خوردند و به خاطر ترس و جهل، دست از حمايت امام حسين(عليه السلام) كشيدند و مسلم را تنها گذاشتند، در پى آن مسلم به دست عمال ابن زياد گرفتار آمد و به دستور آن حاكم پليد، فرستاده ى امام حسين(عليه السلام) را از بالاى دار الاماره به پايين انداختند و او را به شهادت رساندند.

9 ذى الحجة

ارتحال عالم كبير "علامه طبرسى" مفسر شهير قرآن كريم (548 ق)
ابو على فضل بن حسن طبرسى در سال 468 ق به دنيا آمد. پس از فراگيرى مقدمات در مشهد مقدس به تحصيل ادبيات عرب، قرائت، تفسير، حديث، حساب و جبر، فقه، اصول و كلام پرداخت و در آن علوم متبحر گرديد. علامه در حدود 54 سال در مشهد بود و سپس راهى سبزوار شد و به تدريس و تاليف همّت گماشت. قطب الدين راوندى، ابن شهر آشوب، ضياء الدين راوندى و... از جمله شاگردان او به شمار مى آيند. همچنين اسرار الامامه، تاج المواليد و كنوز النجاح از تاليفات اوست; از ميان ده ها كتاب او، تفسير كبير مجمع البيان، به عنوان سر آمد تفاسير، مطرح گرديده است. او همچنين فقيهى وارسته و عالمى آگاه بود و محل مراجعه ى مردم واقع مى شد. سر انجام امام مفسران پس ازنزديك به هشتاد سال عمر با بركت در روز عرفه ى سال 548 ق بدرود حيات گفت. بعضى، مسموميت توسط بدخواهان را عامل درگذشت وى گفته اند. بدنش را به مشهد منتقل كرده و در جوار حرم امام رضا(عليه السلام) به خاك سپردند.

9 ذى الحجة

رحلت آيت الله العظمى "سيد ابو الحسن اصفهانى" (زعيم شهير حوزه ى علميه ى نجف (1365 ق)
سيد ابو الحسن اصفهانى در سال 1284 ق در يكى از روستاهاى اصفهان به دنيا آمد. پس از گذراندن دروس ابتدايى در زادگاهش، به حوزه ى اصفهانى رفت و در نهايت تنگدستى به فراگيرى علوم دينى و تدريس همّت گماشت در 24 سالگى راهى نجف شد و از محضر ميرزاى شيرازى، ميرزا حبيب الله رشتى، محمد كاظم يزدى و آخوند خراسانى و... بهره مند گرديد; ده سال آخر حيات وى، همزمان با مرجعيت عامه و زعامت دينى شيعيان بود. از مهم ترين آثار ايشان وسيلة النجاة و انيس المقلدين مى باشد. همچنين آيات عظام: سيد محسن حكيم، سيد محمد هادى ميلانى، سيد محمود شاهرودى، سردار كابلى، علامه طباطبايى، سيد عبدالله شيرازى و ميرزا هاشم آملى و... از جمله شاگردان او مى باشند. اين عالم ربانى سر انجام پس از 81 سال عمر پر بركت در كاظمين دار فانى را وداع گفت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.

10 ذوالحجة

عيد سعيد قربان
حضرت ابراهيم(عليه السلام) در خواب ذبح مى بيند كه فرزندش را مى كند و پس از سه بار، با تمهيداتى اين موضوع را با پسرش حضرت اسماعيل مطرح مى كند. اسماعيل اين دستور الهى را با آغوش باز مى پذيرد و خود را براى اجراى آن آماده مى سازد. پس از مهيّا شدن ابراهيم و اسماعيل جهت انجام امر خداوند، از جانب پروردگار، قوچى جهت قربانى فرستاده مى شود و اين پدر و پسر از اين آزمايش الهى، سربلند بيرون مى آيند. از آن پس روز دهم ذيحجه به عيد قربان نام گذارى شده است.

11 ذوالحجة

رحلت استاد بزرگ اخلاق و عالم عارف، آيت الله "ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى" (1344 ق)
ميرزا جواد آقا فرزند حاج ميرزا شفيع، عارفى كامل، عالمى عامل، سالكى واصل و فقيهى گرانقدر بود، وى در تبريز متولد شد و پس از تحصيل مقدمات و سطوح به نجف اشرف عزيمت كرد و از محضر اساتيد برجسته اى چون حاج آقا رضا همدانى، آخوند خراسانى، محدث نورى و آخوند همدانى استفاده نمود ميرزا جواد ملكى در سال 1320 قمرى پس از مراجعت به ايران در تبريز سكنى گزيد و در اوج مشروطيت به قم مهاجرت كرد وى به تمام معنى اهل عبادت و تهجد بود آيت الله بهاء الدينى، شيخ عباس تهرانى و حضرت امام خمينى از شاگردان برجسته ى او مى باشند. از مرحوم ملكى آثار ارزنده اى از جمله اسرار الصلاة، المراقبات، اعمال السنة، رساله اى در فقه و رساله ى لقاء الله به جاى مانده است. اين عالم ربانى سر انجام پس از يك عمر تلاش در راه تهذيب انسان ها در سحرگاه يازدهم ذى الحجه ى سال 1344 قمرى به ديار باقى شتافت و در قبرستان شيخان قم به خاك سپرده شد.

13 ذوالحجة

انعقاد دوّمين پيمان اهل يثرب معروف به عقبه ى دوم با پيامبر در مكه (12 بعثت)
پيمان عقبه ى دوم، ميان پيامبر وعده اى از اهل يثرب كه به حج آمده بودند منعقد شد و يثربيان از پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) درخواست كردند كه آن حضرت به مدينه مهاجرت كند. در اين پيمان آنها مسؤوليت دفاع از پيامبر را بر عهده گرفتند. اين پيمان مهم و سرنوشت ساز چندى پس از پيمان عقبه ى اوّل منعقد شد. مسلمان شدن شمارى از مردم يثرب موجب شد تا آيين حيات بخش اسلام در بين بسيارى از اهالى اين شهر رواج يابد در اين حال مردم يثرب پس از ديدار با پيامبر(صلى الله عليه وآله) از او خواستند تا به شهر آن ها برود و اين مقدمه ى هجرت بزرگ پيامبر(صلى الله عليه وآله) به مدينه بود.

13 ذوالحجة

رحلت رجالى نامدار و محدث شهير شيعه آيت الله "آقا بزرگ تهرانى" (1389 ق)
شيخ محمد حسن رازى مشهور به شيخ آقا بزرگ در 11 ربيع الاول 1293 ق در تهران متولد شد او فقيه، محقّق، مدقّق، اصولى، رجالى، جامع علوم متنوّعه و از شاگردان آخوند ملا كاظم خراسانى، شريعت اصفهانى، سيد كاظم يزدى و ميرزا محمد تقى شيرازى بود، آقا بزرگ با پشتكار خارق العاده و ايثار و عزم راسخ، هر چه كتاب و كتابخانه سراغ داشت ملاحظه كرد و در حد امكان، نوشته هاى شيعه را جمع آورى نمود و به تهيه ى دايرة المعارف كتاب شناسى شيعه يعنى "الذريعة الى تصانيف الشيعه" در 26 جلد پرداخت. علاوه بر اين كتب طبقات اعلام الشيعه، معنى المقال، هدية الرازى و الرشاد و... نيز از آثار ماندگار اين عالم بزرگ مى باشند. او از ملا كاظم خراسانى، شريعت اصفهانى، ميرزا حسين نورى، شيخ طه نجف، سيد حسن صدر و ديگر بزرگان روايت كرده و زياده بر سى تن از علما از وى اجازه روايت داشتند. در محضر درس آقا بزرگ تهرانى علماى فاضل فراوانى زانوى ادب زدند كه حضرات آيات سيد عبدالعزيز طباطبايى يزدى، سيد مرتضى نجومى، شهيد سيد محمد على قاضى طباطبائى، سيد محمد صادق بحر العلوم و... از آن جمله اند. آقا بزرگ تهرانى در نجف اشرف درگذشت و طبق وصيت او در كتابخانه اش به خاك سپرده شد.

15 ذوالحجة

ولادت پيشواى دهم حضرت "امام على النقى الهادى(عليه السلام)" در مدينه (212 ق)
حضرت امام هادى(عليه السلام) دهمين چراغ فروزان هدايت، در نيمه ى ذى حجه ى سال 212 ق در قريه اى در نزديكى مدينه به دنيا آمد. مادرش سمانه معروف به سيده و مكنى به ام الفضل مى باشد. ابو الحسن ثالث كنيه ى حضرت و هادى، نقى، مرتضى، فقيه، امين و متوكل، از القاب آن امام هستند. معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز از خلفاى دوران حيات امام هادى(عليه السلام) بوده اند. پنج فرزند براى آن حضرت ذكر شده است. امام هادى(عليه السلام) پس از شهادت پدر بزرگوار خود، در سن هشت سالگى به امامت رسيده و عهده دار ولايت مسلمانان گرديد. آن حضرت در همان دوران خردسالى، آن چنان از علم و هوشيارى و كمالات فوق العاده اى برخوردار بود كه اطرافيان را حيران مى نمود; امام دهم، همچنين در راستاى انتشار مكتب تشيع به تربيت شاگردان متعددى پرداخت كه حضرت عبدالعظيم حسنى، ابن سكيت اهوازى، ابو هاشم جعفرى، جعفر بن سهيل و اسماعيل بن مهران از آن جمله اند. آن حضرت در تحكيم و استوارى فقه و عقايد و فرهنگ تشيع، همت جدى و وسيع نمود و در اين راستا، كتاب هايى نوشت كه رساله هايى در رد جبر و تفويض، اثبات عدل، احكام دين و نيز تفسير صحة الخلقة و... از آن جمله اند.

18 ذوالحجة

پايان يافتن طوفان نوح و قرار گرفتن كشتى حضرت نوح(عليه السلام) در كوه جودى

18 ذوالحجة

گلستان شدن آتش نمرود بر حضرت ابراهيم خليل(عليه السلام)

18 ذوالحجة

انتخاب يوشع بن نون شمعون الصفا و آصف بن برخيا به جانشينى حضرت موسى(عليه السلام) عيسى(عليه السلام) و سليمان(عليه السلام)

18 ذوالحجة

عيد سعيد غدير خم و انتخاب امير المؤمنين امام على(عليه السلام) به جانشينى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) (10 ق)
پيامبر گرامى اسلام حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) هنگام بازگشت از آخرين سفر حج خود، به امر خداوند. حضرت على(عليه السلام) را به عنوان جانشين و وصى خود به مسلمانان معرفى نمود اهميت انتخاب امام على(عليه السلام) به جانشينى پيامبر اسلام به حدى است كه خداوند، انجام اين كار عظيم را، انجام كامل رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) عنوان نموده است. اين مراسم در مكانى به نام غدير خم، واقع در مسير مكه به مدينه برگزار شد. مسلمانان حاضر در غدير خم كه شمار آنان به ده ها هزار نفر مى رسيد. پس از اين انتخاب، با شور و اشتياق بسيار، با امام على(عليه السلام)بيعت كردند. خداوند انتخاب امام على(عليه السلام) را كمال دين و اتمام نعمت ها عنوان كرده و دين اسلام را همراه با ولايت حضرت على(عليه السلام) براى امت برگزيد، با تمام سفارشى كه پيامبر اسلام به جانشينى امام على(عليه السلام)نمود، ولى پس از رحلت ايشان، برخى از مهاجرين و انصار ولايت ايشان را نپذيرفته و ابو بكر بن ابى قحافه را به خلافت برگزيدند.

18 ذوالحجة

بيعت مسلمانان با "امام على(عليه السلام)" در مدينه پس از قتل عثمان بن عفان خليفه ى سوم (35 ق)

18 ذوالحجة

وفات حكيم و سياستمدار بزرگ "خواجه نصير الدين طوسى" (672 ق)
پس از حمله ى مغولان به ايران، مقام علمى و ارزش فكرى خواجه نصير الدين طوسى موجب شد تا هلاكو خان مغول، او را در شمار بزرگان خود دانسته، نسبت به حفظ و حراست از جان وى كوشا باشد. از آن پس، خواجه داراى مقام و نفوذ فراوانى شده و خدمات بسيارى به فرهنگ اسلام و كشورهاى مسلمان روا داشت. جلوگيرى از به آتش كشيدن مراكز فرهنگى، كتابخانه ها و مؤسسات علمى، نجات جان دانشمندان و علماى بزرگ زمان كه مورد غضب مغولان بودند، جلوگيرى از تهاجم مغولان به كشورهاى اسلامى و نيز احداث و تجهيز رصد خانه ى عظيم مراغه و كتابخانه ى بزرگ آن، از جمله خدمات ارزنده ى خواجه نصير در دوران وزارت در دستگاه مغولان مى باشند. همچنين محفل درسى خواجه رونقى فراوان داشته و شاگردان فاضلى در آن تربيت يافتند. علامه حلى، كمال الدين ميثم بحرانى، قطب الدين رازى و سيد ركن الدين استر آبادى و... از جمله شاگردان خواجه مى باشند.
از اين عالم بزرگ شيعى بيش از 80 كتاب و رساله به جاى مانده كه اخلاق ناصرى، اساس الاقتباس، اوصاف الاشراف و علم المثلث از آن جمله اند. اين دانشمند گرانقدر در 75 سالگى ديده از جهان فرو بست و در كاظمين عراق مدفون گشت.

18 ذوالحجة

وفات مجتهد اصولى و فقيه كبير "على بن حسين بن عبدالعالى"
شيخ نور الدين على عاملى كركى معروف به محقق كركى و محقق ثانى در عهد شاه طهماسب صفوى در ايران شيخ الاسلام رسمى شد و به خدمات ارزنده دينى ـ مذهبى نايل آمد. محقق كركى بعد از خواجه نصير، بزرگ ترين خدمات را جهت ترويج مذهب جعفرى انجام داد. وى از پيشگامان تعيين امام جماعت براى كليه شهرها و روستاهاى ايران است. دانشوران بى شمارى در حلقه ى درس محقق ثانى زانوى ادب زدند كه شيخ على عاملى، مير معز الدين اصفهانى، شهيد ثانى،، نعمت الله جزايرى و... از آن جمله اند. همچنين كتب اثبات الرجعه، احكام الارضين و جامع المقاصد فى شرح القواعد از جمله آثار محقق كركى است، سر انجام اين عالم بزرگ در 75 سالگى به وسيله ى زهر عده اى از متعصبان مسموم شد و به لقاء الله پيوست پيكر محقق ثانى را با شكوه فراوان در جوار مرقد امام على(عليه السلام) به خاك سپردند.

18 ذوالحجة

ولادت فقيه فاضل استاد متأخرين آيت الله العظمى"شيخ مرتضى انصارى" (1214 ق)
شيخ انصارى در نجف از محضر اساتيدى همچون حاج ملا احمد نراقى، شريف العلماء مازندرانى، شيخ موسى و شيخ على كاشف الغطاء بهره گرفت وى پس از درگذشت صاحب جواهر، به مرجعيت عامه ى شيعه رسيد; همچنين در محضر درس شيخ انصارى، فضلاى زيادى زانوى ادب زدند و به مدارج بالاى علمى دست يافتند كه ميرزاى بزرگ شيرازى، آخوند ملا محمد كاظم خراسانى، سيد جمال الدين اسد آبادى، ميرزا حبيب الله رشتى و ده ها عالم ديگر از آن جمله اند. از اين عالم بزرگ تاليفات و آثار ارزشمند علمى چندى از قبيل كتاب رسايل، مكاسب، الصلاة و الطهارة و... به جاى مانده كه هم اكنون از منابع درسى حوزه هاى علميه ى شيعه مى باشد.

21 ذوالحجة

رحلت آخوند ملا محمد كاظم خراسانى استاد بزرگ حوزه علميه ى نجف (1229 ق)
آخوند ملا محمد كاظم خراسانى در سال 1255 قمرى در مشهد به دنيا آمد. و در 12 سالگى وارد حوزه ى علميه ى مشهد گرديد. چند ماهى در محضر ملا هادى سبزوارى و در تهران در حلقه ى درس ميرزا شيرازى و شيخ مرتضى انصارى راه يافت. آخوند سيزده سال از درس ميرزاى شيرازى استفاده كرد و اندك اندك آوازه ى علمى آخوند در نجف پيچيد، وى پس از فوت استاد، از مجتهدان برجسته و استادان موفق حوزه بود كه شاگردان فراوانى را تربيت نمود. سيد ابو الحسن اصفهانى، سيد ابو القاسم كاشانى، سيد محمد تقى خوانسارى، سيد حسن مدرس، سيد صدر الدين صدر، آقا ضياء عراقى، شيخ عبدالكريم حائرى، ميرزاى نايينى، سيد محمد حسين بروجردى، سيد محمد شاهرودى و ده ها عالم فاضل از جمله شاگردان وى بودند. همچنين تاليفات متعددى از ايشان به جا مانده است. كه از جمله ى آنها، كتاب مهم كفاية الاصول مى باشد. از حيث مبارزات سياسى نيز، آخوند خراسانى از مدافعان مشروطيت بود كه تلاش زيادى در اين زمينه از خود نشان داد. قرار بود كه بسيارى از علماى نجف، كربلا و كاظمين، خود را براى سفر به ايران آماده كنند. همچنين آخوند خراسانى آماده ى عزيمت به ايران بود كه در شب چهار شنبه 21 ذى الحجه ى سال 1329 ق به طرز مشكوكى به دل درد دچار شد و پس از اقامه ى نماز صبح، در 74 سالگى به سوى دوست شتافت. برخى بر اين باورند كه وى به وسيله ى جاسوسان روسى و يا انگليسى مسموم شده است. پيكر پاك اين استوانه ى فقاهت پس از تشييعى با شكوه در حرم مطهر علوى به خاك سپرده شد.

24 ذوالحجة

انگشتر بخشى "حضرت امير المؤمنين(عليه السلام)" در حال ركوع نماز

24 ذوالحجة

روز مباهله ى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) با مسيحيان نجران (10 ق)
در اين روز، رسول بزرگوار اسلام، حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) تصميم گرفت تا با بزرگان مسيحيان نجران به مباهله بپردازد، در مباهله، طرفين، همديگر را نفرين مى كنند و براى طرفى كه راستگو نيست درخواست عذاب مى نمايند.
هنگامى كه سران هيأت نمايندگى مسيحيان نجران، پيامبر اسلام را به همراه تنها چهار نفر از اهل بيتش شامل امام على(عليه السلام) حضرت زهرا(عليها السلام) و امام حسن و امام حسين(عليهم السلام)مشاهده كردند، با تعجب دريافتند كه پيامبر به استجابت دعاى خود و همراهانش، اعتقاد راسخ دارد، از اين رو اسقُف نجران از رسول اكرم تقاضاى مصالحه و بخشش كرد و اين جريان حقانيت اسلام و منزلت اهل بيت پيامبر را به روشنى آشكار ساخت.

25 ذوالحجة

نزول سوره ى دهر در شأن امام على(عليه السلام)، حضرت زهرا(عليها السلام) و امام حسن و امام حسين(عليهم السلام)
پس از آن كه امام على(عليه السلام) و حضرت زهرا(عليها السلام) براى برآوردن حاجت خويش، سه روز روزه را نذر كرده بودند و نوبت به اداى آن رسيد، در سه روز متوالى مسكين و يتيم و اسيرى به در خانه ى آن ها آمد و غذايى طلب كرد، آن بزرگواران نيز غذاى خود را به آن ها داده و خود با آب، افطار نمودند. اين خانواده ى كريم در مقابل اين عمل، هيچ جزايى را از افراد نخواستند و اجر خود را از خدا طلبيدند. در اين هنگام بود كه وحى بر پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)نازل شد و سوره ى دهر يا انسان در شأن امام على(عليه السلام) و حضرت زهرا(عليها السلام) نازل گرديد.

25 ذوالحجة

پذيرش خلافت توسط "امام على(عليه السلام) پس از قتل عثمان در مدينه (35 ق)
پس از شورش مردم و قتل عثمان بن عفان خليفه ى سوم در 18 ذى حجه ى سال 35 ق، مردم از امام على(عليه السلام) خواستند تا خلافت را بپذيرد با وجود امتناع ايشان، پا فشارى و اصرار مردم باعث شد تا آن حضرت، خلافت را قبول كنند. اما تلاش گسترده ى امام براى اجراى عدالت و حقيقت خواهى ايشان در دوره ى حكومت، باعث شد كه عده اى از صاحبان قدرت و ثروت به مخالفت با آن حضرت بپردازند و سه جنگ جمل، صفين و نهروان را به امام، تحميل نمايند.

25 ذوالحجة

درگذشت فقيه جليل و عالم مجاهد آيت الله محمد غروى كاشانى (1398 ق)
آيت الله شيخ محمد غروى فرزند علامه آيت الله محمد غروى فرزند علامه آيت الله حاج شيخ محمد حسين مجتهد نطنزى كاشانى در سال 1313 ق در كاشان متولد شد. ايشان مقدمات و ادبيات را از محضر آيات عظام: ميرزا حسين نائينى، سيد ابو الحسن اصفهانى و آقا ضياء الدين عراقى استفاده ى كامل نمود. آيت الله غروى، تقريرات اساتيد را به رشته ى تحرير درآورد و از آن بزرگواران به دريافت درجه اى اجتهاد نايل شد اين فقيه بزرگوار سپس به وطن مراجعه كرد و ابتدا در زادگاه خود كاشان اقامت گزيد، ليكن، قدرت نفوذ او در مردم حكومت طاغوت را به وحشت انداخت و موجب تبعيد او به دار الحكومة تهران شد. ولى او هرگز از مبارزه با ستم دست بر نداشت با شجاعت كامل مبارزات را همراهى مى كرد. وى مجتهد جامع الشرايط، عالم به معقول و منقول و حاوى اصول و فروع بوده، اديبى كامل و از نوادر روزگار خويش به شمار مى رفت. در خانه ى آيت الله غروى بر روى همگان باز بود و محضرى شيرين و منطقى داشت. ايشان داراى اشعارى در مواعظ و مدايح مى باشد و با منكرات با فداكارى مقابله مى كرد. آيت الله غروى سر انجام در 83 سالگى به ديدار معبود شتافت.

28 ذوالحجة

تهاجم وحشيانه ى سپاهيان يزيد بن معاويه و وقوع حادثه ى دردناك حرّه در مدينه (63 ق)
پس از واقعه ى كربلا و شهادت امام حسين(عليه السلام) و ياران و نيز اسارت اهل بيت، عده اى از مردم مدينه جهت آشنايى با رويه و رفتار يزيد بن معاويه راهى شام شدند. آنان، زمانى كه به شهر بازگشتند براى مردم مدينه از فسق و فجور يزيد گفتند. مردم مدينه نيز كارگزار يزيد، عثمان بن محمد بن ابى سفيان و مروان بن حكم و ساير امويين را از مدينه بيرون كردند و با عبدالله بن حنظله، بيعت نمودند. چون اين خبر به گوش يزيد رسيد، مسلم بن عقبه معروف به مجرم و مُسرف را با لشكرى فراوان به سوى مدينه فرستاد لشكر شام در سنگستان بيرون مدينه معروف به حره كه در يك ميلى مسجد النبى(صلى الله عليه وآله) قرار دارد، با مردم مدينه وارد جنگ شد. مردم مدينه پس از دادن كشته هاى فراوان به مدينه گريختند. لشكر شام نيز در تعقيب آن ها وارد مدينه شدند. مسرف بن عقبه به مدت 3 روز جان و مال و ناموس مردم مدينه را براى لشگر خود حلال نمود، لشكريانش نيز از هيچ جنايتى (حتى زنا در مسجد النبى) فروگذار نكردند. مسرف بن عقبه در مدينه كارى را براى يزيد انجام داد كه "بُسر بن ارطاة" پيش از او در حجاز و يمن براى معاويه انجام داده بود. چند روز پس از اين واقعه، مسرف بن عقبه در راه مكه و در پى جنايتى ديگر به درك اسفل شتافت. حمله ى سپاهيان يزيد به كشته شدن بيش از ده هزار نفر انجاميد و به واقعه ى حرّه معروف گشت.

28 ذوالحجه

رحلت "حاج ملا هادى سبزوارى" فيلسوف عظيم و دانشمند شهير جهان اسلام (1289 ق)
ملا هادى سبزوارى فرزند ميرزا مهدى طبيب از خانواده اى متمول و اعيان سبزوار بود كه در سال 1212 ق به دنيا آمد. پس از فوت پدر، در سنين كودكى، تحت مراقبت ملا حسين به كسب معلومات مقدماتى پرداخته و جهت فراگيرى حكمت اشراق به اصفهان مهاجرت نمود. ملا هادى در محضر استادانى چون آخوند ملا اسماعيل اصفهانى، آخوند ملا على نورى و آقا محمد على نجفى كسب فيض نموده و به مدت 5 سال به تدريس فقه و اصول مشغول گرديد. آن گاه پس از سفر حج به سبزوار مراجعت و به تدريس حكمت پرداخت آوازه ى شهرتش موجب گشت كه تشنگان چشمه ى حكمت از اقصى نقاط دنيا به سبزوار آمده و از محضر او بهره گيرند. اين شخصيت برجسته و اكسير بى نظير حكمت، على رغم تموّل خانواده، زندگى را در كمال زهد و قناعت سپرى كرد، وى هيچ گونه رياستى ـ حتى پيش نمازى ـ را نپذيرفت. حاج ملا هادى سبزوارى مشهورى ترين فيلسوفى بود كه قرن سيزدهم هجرى به خود ديده و در بين متفكران، مقام ارجمندى داشت. از اين بزرگوار حدود 36 كتاب و رساله بر جاى مانده كه از آن جمله اسرار الحكم، اصول دين، اسرار العباده، الجبر والاختيار، حواشى بر اسفار ملا صدرا، زبدة الاصول شيخ بهايى، غرر الفوايد (منظومه) و هدايه المسترشدين را مى توان نام برد. سر انجام اين عالم بزرگ در زادگاهش در 78 سالگى بدرود حيات گفت و در همان جا به خاك سپرده شد.