صفحه اصلي  

(26 محرم) محاصره ى مكه و سنگ باران كعبه از سوى سپاهيان يزيد بن معاويه (64 ق) (مناسبت قمري)

يزيد بن معاويه پس از شهادت ابا عبدالله الحسين(عليه السلام) و يارانش در كربلا و اسير نمودن اهل بيت و بازماندگان آنان، خود را نزد مسلمانان، بى مقدار و بى اعتبار كرد از سوى ديگر، افشا گرى هاى خاندان عصمت و طهارت و طرفداران اهل بيت، مردم را بر ضد حكومت يزيد وادار به قيام نمود. به همين جهت در سال 63 ق شورش ها و جنبش هايى بر ضد يزيد در حجاز به وجود آمد. سر انجام اهالى مكه و مدينه اقدام به مخالفت هاى علنى و درگيرى مسلحانه با سپاهيان و عاملان يزيد نمودند. در مكه، عبدالله بن زبير با پرداختن به عبادت و مخالفت با يزيد بن معاويه، مردم را به گردخود جمع كرد و به تدريج قوت يافته بود و توانست شهر مكه را از دست عامل يزيد بيرون آورد و خود بر آن استيلا يابد، سپاهيان شام به مكه هجوم آورده و آن را در محاصره خويش قرار دادند و بر اهالى آن بسيار سخت گرفتند. آنان بر بلندى هاى اطراف مكه، منجنيق ها و سنگ اندازهاى بزرگى نصب كرده و به وسيله ى آنها شهر را سنگ باران كردند. عبدالله بن زبير و بسيارى از مردم به مسجد الحرام پناه آورده تا از شدت سنگ باران دشمن در امان باشند، ولى حصين بن نمير دستور داد كه مسجد الحرام و كعبه را نيز نشانه گرفته و زير ضربات خويش قرار دهند، سپاهيان يزيد با اين اعمال ننگين خود كارى از پيش نبرده و متقابلا موجب تقويت عبدالله بن زبير و قيام او گرديدند. سر انجام يزيد در ربيع الاول همان سال به هلاكت رسيد و نيروهاى شامى به شام باز گشت نمودند و عبدالله بن زبير، زمام امور حجاز را به دست گرفت.