سيد حسن خميني

رحلت جانگداز مرجع تقليد شيعيان جهان حضرت آيت‌الله العظمي حاج شيخ محمد فاضل لنكراني (ره) كه مقارن با ايام سوگواري حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها به وقوع پيوست يقينا ضايعه‌اي سنگين و ثلمه‌اي جبران‌ناپذير بر پيكره حوزه‌هاي علميه و نظام اسلامي است.

آن مرجع عاليقدر چه در دوره تدريس امام (ره) و چه در دوره مبارزه و تبعيد در زمره برجسته‌ترين شاگردان مكتب فقهي سياسي امام عظيم الشأن بود و بدون شك حضور پربركت ايشان در حوزه علميه‌ قم در سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي نقشي ممتاز در گسترش انديشه اسلام ناب محمدي (ص) ايفا كرد. نقشي كه در سال‌هاي پس از ارتحال امام راحل در كسوت مرجعيت عامه شيعيان رخ نمود و دل‌هاي امام دوستان را به بقاي خط فقهي امام خميني در حوزه‌هاي علميه اميدوار ساخت. چه آن‌كه آن مرجع عاليقدر عمر فقهي خويش را در شرح تحرير الوسيله امام و تحكيم مباني فقهي سلف صالح سپري كرده و اين مهم را نه در سال‌هاي عزت كه در روزگار غربت انقلاب و در ايام تبعيد آغاز نموده بود همراهي و مصاحبت صميمانه حضرت آيت‌الله العظمي فاضل لنكراني با فرزند شهيد امام در سال‌هاي درس و مبارزه، ايشان را تا حد يكي از اعضاي بيت امام مطرح ساخته بود. بدان پايه كه در ذره ذره وجود گرانقدر آن مرحوم عشق وافر به حضرت امام عيان ديده مي‌شد.

بدون ترديد نيم قرن تدريس آن مرجع عظيم الشأن در حوزه‌هاي علميه چنان گنجينه‌اي گرانقدر را فراهم آورده است كه بسان باقيه صالحه‌اي همواره روح ايشان را غرق رحمت الهي خواهد ساخت.

اين‌جانب كه همواره افتخار شاگردي آن فقيه جليل‌القدر را همراه داشته‌ام اين مصيبت عظمي را به ساحت بقيه‌الله الاعظم (عج)، رهبر معظم انقلاب، مراجع تقليد، حوزه‌هاي علميه و به‌خصوص به خاندان معزز و بالاخص به جناب‌عالي و اخوان محترم تسليت عرض نموده و علو درجات آن عالم مجاهد و دوام عزت و توفيقات جناب‌عالي را از خداوند متعال مسألت دارم.