(صفحه 88) داده و بدون توجه به بطلان آن و با اعتقاد به صحت اعمال بعد از آن را انجام داده و بعد از تقصير متوجه شده، بايد طواف و نماز آن را اعاده كند، و به احتياط مستحب سعى و تقصير را نيز اعاده كند.
مسأله 202 : اگر بعد از طواف شك كند كه شرايط صحت طواف را مراعات كرده يا خير، طواف او صحيح است. و همين طور اگر در اثناى طواف نسبت به دورهاى انجام شده چنين شكى كند طواف صحيح است.
مسأله 203 : كسى كه به خاطر بيمارى يا پيرى قدرت بر انجام طواف نداشته باشد طواف او به ترتيب ذيل انجام مى شود:
1 ـ او را بر دوش گرفته طواف دهند و بهتر است به گونه اى باشد كه در صورت امكان پاهاى او به زمين كشيده شود.
2 ـ او را با تخت روان (طبق) طواف دهند.

(صفحه 89) 3 ـ اگر دو صورت فوق ممكن نباشد نايب بگيرد.
مسأله 204 : بيمار يا ناتوان را كه طواف مى دهند بايد شرايط صحت طواف را تا جايى كه ممكن است مراعات كنند.
مسأله 205 : كسى كه مقدارى از طواف را مى تواند بجا آورد ولى از انجام تمام آن معذور است بايد طبق فرض سابق عمل كند، و در صورت نيابت بايد براى كل طواف نايب بگيرد نه بعضى از دورهاى آن.
مسأله 206 : در مواردى كه حكم به تكميل و اعاده طواف شده است به احتياط واجب بايد ابتدا طواف سابق تكميل شود و بعد نماز آن خوانده شود، بعد طواف و نماز آن اعاده شود. و همينطور مى توان طواف قبلى را قطع نمود و از ابتداء يك طواف و نماز طواف به جا آورد.
مسأله 207 : در فرض مسأله قبل چنانچه با اعتقاد به
(صفحه 90) صحت و اطمينان به درستى طواف خود اعمال بعد را انجام داده است محكوم به صحت است و از احرام خارج شده است و لازم نيست سعى و تقصير را اعاده نمايد هر چند مستحب است و الاّ بايد سعى و تقصير را اعاده نمايد.

شرايط صحت طواف

درصحت طواف رعايت اين موارد لازم است:
1 ـ نيت.
2 ـ طهارت.
3 ـ ستر عورت.
4 ـ مختون بودن.
5 ـ انجام هفت دور متوالى و پى در پى.
6 ـ شروع طواف از حجرالأسود و ختم به آن.
7 ـ محدوده طواف.
8 ـ جهت گردش به دور كعبه.

(صفحه 91)

نيت

مسأله 208 : شخص بايد قصد طواف معينى را داشته باشد. مثلا بداند طوافى را كه انجام مى دهد طواف عمره مفرده يا طواف نساء يا طواف مستحبى است. و لازم نيست نيت را به زبان بياورد يا حتى به قلب خطور دهد.
مسأله 209 : طواف نيز مانند ساير عبادات بايد با قصد قربت انجام شود. يعنى عمل را براى خدا يا براى اطاعت امر خدا يا براى ترس از جهنم و رسيدن به بهشت و ثواب بجاآورد. و اگر ريا كند يعنى براى غير خدا انجام دهد باطل است.
مسأله 210 : اگر كسى به قصد طواف مقدارى از آن را انجام دهد و فكر كند كه چون مى بايست نيت را به زبان مى گفتهوطواف او باطل است طواف را رهاكند، و بلافاصله با گفتن نيت از نو طواف كند، طواف او اشكال ندارد.
مسأله 211 : ريا در حين عمل گر چه نسبت به بعضى از
(صفحه 92) اشواط يا خصوصيات باعث بطلان عمل مى شود، اما ريا بعد از عمل موجب بطلان آن نمى شود.
مسأله 212 : افرادى كه در طواف به ديگران كمك مى كنند يا آنها را طواف مى دهند، اگر خودشان نيز قصد طواف كنند، طواف هر دو صحيح است. مشروط بر اينكه قصد ارتكازى طواف تا آخر طواف باقى باشد.
مسأله 213 : چون طواف از عبادات است بايد نيت و قصد قربت ـ ولو بصورت ارتكازى ـ تا آخر عمل باقى باشد، لذا اگر در بين طواف بطور كلى غافل شود، يا اگر سواره او را طواف مى دهند خوابش ببرد، طواف او اشكال دارد و حكم آن حكم عارض شدن حدث در بين طواف است، كه در مسأله 219 خواهد آمد.

طهارت

طهارت شامل موارد ذيل است: