( صفحه 152 )
اَوْجَبَ اللهُ تَعَالى مَوَدَّتَكُمْ وَ وِلايَتَكُم، وَ الّذِينَ ذَكَرَهُم اللهُ في كِتَابِه وَوَصْفَهُم لِعِبَادِهِ، فَقَالَ عَزّ وَجلَّ مِنْ قَائِل: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى ءَادَمَ وَنُوحًا وَءَالَ إِبْرَ هِيمَ وَءَالَ عِمْرَ نَ عَلَى الْعَــلَمِينَ * ذُرِّيَّةَم بَعْضُهَا مِنم بَعْض وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ)، فَاَنْتُمْ صَفْوَةُ اللهِ مِنْ آدَمَ وَ نُوح وَ آلِ اِبْرَاهِيمَ وَ آلِ عِمْرَانَ، وَ اَنْتُمْ الاُسْرَةُ مِنْ اِسْمَاعِيلَ وَ الْعِتْرَةُ الْهَادِيَةُ (الطّاهرةُ خ ل) مِنْ مُحمّد (صلى الله عليه وآله) .(1)
اى على، تو از پيشوايان هدايتى، و فرزندان تو (فرزندان من) از تواند. پس شما همگى پيشوايان هدايت و پرهيزگارى هستيد، و درختى كه من ريشه آن و شما شاخه هاى آنيد. پس هر كس بدان چنگ زند، بى گمان رستگار شده، و هر كس از آن سر پيچيد بى گمان هلاك و تباه گشته است، و شما همانها هستيد كه خداوند دوستى و ولايت شما را فرض دانسته، و همانها كه خداوند در كتاب خود (قرآن) از آنان ياد كرده و وصفِ شان را براى بندگانش گفته است. خداى عزيز و جليل فرمود: «خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برترى داد. در حالى كه برخى فرزند زادگان برخى ديگرند و خداوند شنوايى داناست». پس شما برگزيدگان خداوند از /1 آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران هستيد و شما از خاندان اسماعيل و اهلِ بيتِ هدايتگر (پاك) محمّد (صلى الله عليه وآله) هستيد.
و جالب اين كه، امام حسين (عليه السلام) در روزِ عاشورا با يزيديان، آن گاه كه فرزند دلبندش حضرت على اكبر (عليه السلام) به مصاف يزيديان و آل ابو سفيان، مى رفت همين
- 1. نوادر الاخبار، ص126، به نقل از تأويل الآيات، ج1، ص106، ح13.
( صفحه 153 )
آيه «اِصطفا» را تلاوت فرموده است، تا به آن منافقان كور دل اعلام كند، كه: خداوند ما خاندان پيامبر (صلى الله عليه وآله) و فرزندان علىِّ مرتضى را، به امامت و هدايت خلق برگزيده است.(1)
نتيجه آن چه از پيش گفته ها و به استناد آيات و رواياتى كه بررسى شد، اين است كه:
1 ـ رهبرى و زعامت امت در خاندان هاشم است.
2 ـ امامان شيعه (عليهم السلام) همگى شايستگان و برگزيدگانى هستند كه به انتصاب الهى به امامت رسيده اند.
3 ـ اين برگزيدگى از سوى خداوند، دليل دانايى و توانايى آن ها در امر هدايت و تدبير جامعه است.
4 ـ در گزينش جانشينان پيامبر (صلى الله عليه وآله) دست بشر كوتاه است.
( صفحه 154 )
( صفحه 155 )
فصل ششم: امامت و آگاهى از علمِ غيب
( صفحه 156 )