جستجو در تأليفات معظم له
 

قرآن، حديث، دعا
زندگينامه
کتابخانه
احکام و فتاوا
دروس
اخبار
ديدارها و ملاقات ها
پيامها
فعاليتهاى فرهنگى
کتابخانه تخصصى فقهى
نگارخانه
پايگاه هاى مرتبط
مناسبتها
معرفى و اخبار دفاتر
صفحه اصلي  

كتابخانه فقه احکام جوانان
صفحات بعد
صفحات قبل
(صفحه 50)

احكام و مقررات حكومت اسلامى در تمام ابعادش.
«اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَة كَرِيمَة تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ، وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ، وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلى سَبِيلِكَ، وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِهِ الطّاهِرِينَ، آمينَ يا رَبَّ العالَمين».

مجموع روايات مربوط به حضرت حجت (عليه السلام)

در اينجا مناسب است فهرست رواياتى كه از طريق شيعه و سنى درباره حضرت ولى عصر امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف رسيده است بياوريم:
1 ـ رواياتى كه مى گويند ائمه دوازده تن هستند و اول آنها على و آخر آنها مهدى است.91 حديث.
2 ـ رواياتى كه مى گويند مهدى از خاندان پيغمبر است. 389 حديث.
3 ـ رواياتى كه مى گويند مهدى از دودمان على(عليه السلام)است.214 حديث.
4 ـ رواياتى كه او را از فرزندان فاطمه زهرا دانسته. 192 حديث.
5 ـ رواياتى كه او را نهمين فرزند از اولاد امام حسين مى داند.148 حديث.
6 ـ رواياتى كه اورافرزندامام سجاد دانسته. 185 حديث.

(صفحه 51)

7 ـ رواياتى كه او را پسر امام حسن عسكرى مى داند. 148 حديث.
8 ـ رواياتى كه او را امام دوازدهم و آخرين امام مى داند. 136 حديث.
9 ـ رواياتى كه در مورد ولادت آن حضرت رسيده است. 214 حديث.
10 ـ رواياتى كه در مورد عمر طولانى او رسيده است. 318 حديث.
11 ـ رواياتى كه ميگويد داراى غيبت طولانى است. 91 حديث.
12 ـ رواياتى كه بشارت به ظهور آن حضرت داده است. 657 حديث.
13 ـ رواياتى كه مى گويد شخص مهدى جهان را پر از عدل و داد مى كند. 123 حديث.
14 ـ رواياتى كه مى گويد دين اسلام به وسيله او جهانگير مى شود. 47 حديث.
مجموع اينها دو هزار و نهصد و پنجاه و سه روايت است.
  • (مهدى موعود صفحه 5).

معاد

يكى ديگر از اصول اعتقادى كه مورد پذيريش و قبول همه اديان الهى و كتاب هاى آسمانى است برگشتن روح به بدن و بازگشت به عالم آخرت است به اين معنا كه زندگى انسان به
(صفحه 52)

واسطه مرگ خاتمه نمى يابد بلكه پس از اين جهان جهان ديگرى هست كه انسان ها در آنجا پاداش و سزاى اعمال و كردار خويش را خواهند ديد.
خداوند در قرآن مى فرمايد: {يَوْمَئِذ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتاً لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ * فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة شَرّاً يَرَهُ}
  • (سوره زلزله/ 5 تا 8).

يعنى: در آن روز مردم به صورت گروه هاى پراكنده (از قبرها) خارج مى شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود، پس هر كس هم وزن ذره اى كار خير انجام دهد آن را مى بيند و هر كس هم وزن ذره اى كار بد كرده آن را مى بيند.
آرى تنها چيزى كه نفس سركش انسان را از شرارت و تعدى و تجاوز به حقوق ديگران باز مى دارد اعتقاد به معاد است، تنها امرى كه بشر را از شهوترانى و فواحش و منكرات و بدى ها منع مى كند پذيرفتن روز حساب و مجازات است، تنها پليس مخفى كه در آشكار و پنهان مراقب كردار و رفتار او مى باشد همانا اعتقاد بروز جزا و دار مكافات است و در قرآن مجيد هر جا وصف ايمان و مؤمنين را مى نمايد اساس و پايه ايمان را روى دو امر (اعتقاد به مبدأ و اعتقاد به معاد) استوار فرموده و پس از آن لوازم اين ايمان كه تقوا و عمل صالح است متذكر مى شود.
بلكه اعتقاد به معاد لازمه اعتقاد به مبدأ است و هر كس به مبدأ اعتراف و اقرار كند از اعتقاد به معاد ناگزير است و بر اين اساس همه اديان الهى و همه كسانى كه پيرو يكى از انبياء
(صفحه 53)

هستند معاد را پذيرفته اند.
خلاصه، براهين عقلى و نقلى از آيات قرآن و روايات متواتره و ضرورت اديان بر اثبات معاد قائم است و هر كس خدا را قبول دارد معاد، يعنى حشر و نشر و حساب و ثواب و عقاب و بهشت و دوزخ را قبول دارد و همان طور كه اشاره شد
آيات و روايات ايمان به خدا را ملازم با ايمان به معاد قرار داده است، اعتقاد به مبدأ و اعتقاد به معاد را قرين هم و بر يك پايه استوار فرموده است.
بنابراين همان ادله و براهينى كه ما را ملزم به پذيرش چهار اصل دين نموده به طور قطع و يقين ما را ملزم به پذيرش معاد مى كند و به حكم همان ادلّه و براهين معتقد به روز قيامت مى شويم و آن را عين حكمت و عدالت پروردگار مى دانيم.
آنچه در اين اوراق مورد بررسى قرار گرفت خلاصه اى از عقايد دينى، مذهبى بود و تفصيل بيشتر و آشنايى با ساير معارف دين را از كتاب هاى مفصل و استدلالى به دست آوريد و بدانيد كه امير مؤمنان حضرت على(عليه السلام) فرموده است:
«اَوّلُ الدِّينِ مَعرِفَتُهُ، وَكَمَالُ مَعْرِفَتِهِ التَّصدِيقُ بِهِ، وَ كَمَالُ التَصدِيقِ بِه توحِيدُهُ، وَ كَمَالُ تُوحِيدِهِ الاِخلاَصُ لَهُ». (نهج البلاغه، خ 1).
يعنى: سرآغاز دين معرفت او است و كمال معرفتش تصديق ذات او، و كمال تصديق ذاتش توحيد و شهادت بر يگانگى او است و كمال توحيد و شهادت بر يگانگيش اخلاص است.

(صفحه 54)

«اللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَك َ فَاِنَّك َ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْني نَفْسَك َ لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَك َ، اللّهُمَّ عَرِّفِني رَسُولَك َ فَاِنَّك َ إنْ لَم تُعَرِّفِني رَسُولَك َ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَك َ اللّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَك َ فَاِنَّك َ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَك َ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي».
اللهم اجعل عواقب امورنا خيرا بحق محمد و آله الطاهرين، و صل عليهم اجمعين. والعن اعداءهم الى يوم الدين.
بخش استفتاءات و پاسخ به سؤالات دفتر حضرت آية الله العظمى فاضل لنكرانى مد ظله العالى
على عطائى
17/3/1381