(صفحه 67)
اثر برخورد با نجاست، بو يا رنگ يا مزه نجاست بگيرد نجس
مى شود (بنابراين، آب جارى، چاه، كر و حتّى باران در اين حكم مشترك اند).
مسأله  : آب لوله هاى ساختمانها كه متصل به منبع كر مى باشد، در حكمِ آبِ كر است.
مسأله  : برخـى از خصوصيات آب باران چنين است:
* اگر باران بر چيز نجسى كه عينِ نجسيكبار ببارد پاك مى شود.
* اگر بر فرش و لباسِ نجس ببارد، فشار لازم ندارد و پاك مى شود.
* اگر بر زمين نجس ببارد، پاك مى شود.
* هرگاه آب باران در جايى جمع شود، اگر چه كمتر از كُر باشد، چنانچه چيز نجسى را در حالى كه باران همچنان مى بارد، در آن بشويند، تا زمانى كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته، پاك است.

چگونه چيزهاى نجس را آب بكشيم؟

مسأله  : براى پاك كردن چيزهاى نجس، ابتدا بايد نجاست را برطرف كرده، سپس طورى كه در مسائل آينده خواهد آمد، آن را آب كشيد.
مسأله  : ظرف نجس را، بعد از برطرف كردن نجاست،

---

(صفحه 68)
اگر يك مرتبه در آب كر بشويند كافى است، ولى با آب قليل سه مرتبه بايد شست.
مسأله  : ظرف نجس را مى توان اين گونه آب كشيد:
با آب كر: يك بار آن را در آب كُر برده و بيرون آورند.
با آب قليل: آن را سه مرتبه پر از آب كرده و خالى كنند، يا سه مرتبه قدرى آب در آن ريخته و هر مرتبه آب را بطورى در آن بگردانند كه به جاهاى نجس برسد و بيرون بريزند.
مسأله  : فرش و لباس و چيزهايى مانند آن كه آب را به خود مى گيرد و قابل فشار دادن است چنانچه با آب قليل تطهير مى كنند، بايد بعد از هر بار شستن آن را فشار دهند تا آبهاى داخل آن بيرون آيد و يا به گونه اى ديگر آبِ آن گرفته شود، البته در آب كر و جارى نيز بنابر احتياط واجب فشار دادن لازم است.

زمـيـن

مسأله  : اگر كفِ پا يا تهِ كفش هنگام راه رفتن نجس شود، با راه رفتن يا ماليدن پا به زمين پاك مى شود به شرط آن كه عين نجاست برطرف شود.
و زمين بايد:
1 ـ پاك باشد.
2 ـ خشك باشد.
3 ـ خاك، شن، سنگ، آجر فرش و مانند اينها باشد.
مسأله  : اگر بر اثر راه رفتن يا ماليدن پا بر زمين، نجاستِ
(صفحه 69)
تهِ كفش يا كفِ پا برطرف شود، پاك مى گردد، ولى بهتر است حداقل پانزده قدم راه برود.

آفـتــاب

مسأله  : آفتاب (با شرايطى كه خواهد آمد) اين چيزها را پاك مى كند:
* زمين.
* ساختمان و چيزهايى كه در آن بكار رفته است; مانند در و پنجره.
* درخت و گياه.
مسأله  : آفتاب با اين شرايط، پاك كننده است:
1 ـ چيز نجس تَر باشد به قدرى كه اگر چيزى به آن برسدتر شود.
2 ـ با تابش آفتاب، چيز نجس خشك شود، ولى اگر مرطوب بماند، پاك نشده است.
3 ـ چيزى; مانند ابر يا پرده مانع تابش آفتاب نباشد، مگر آنكه رقيق و نازك باشد و از تابش آفتاب جلوگيرى نكند.
4 ـ آفتاب به تنهايى آن را خشك كند; مثلا به كمك باد خشك نشود.
5 ـ هنگام تابش آفتاب، نجاست در آن نباشد. پس اگر نجاست هست، پيش از تابش آفتاب برطرف كنند.
6 ـ قسمت بيرون و درون ديوار يا زمين را يكباره خشك كند. پس اگر روى آن امروز خشك شود و درون آن فردا، تنها
(صفحه 70)
روى آن پاك مى شود.
مسأله  : اگر زمين و مانند آن نجس باشد، ولى رطوبتى نداشته باشد، مى توان مقدارى آب يا چيز ديگرى كه سبب مرطوب شدن آن بشود، بر آن ريخته و سپس آفتاب بتابد و آن را پاك كند.

اسـلام

مسأله  : كافر كه نجس است اگر شهادتين را بگويد، مسلمان مى شود; يعنى بگويد :
«اَشْهَدُ اَنْ لااِله اِلاّ الله، وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ الله»
و با اسلام، تمام بدن او پاك مى گردد.

برطرف شدن عين نجاست

مسأله  : در دو مورد با برطرف شدن نجاست، چيز نجس پاك مى شود و نيازى به آب كشيدن ندارد.
الف: بدن حيوان، مثلا منقار مرغى كه غذاى نجس خورده است، هنگامى كه نجاست از منقارش برطرف شود پاك است.
ب: باطن بدن، مانند داخل دهان و بينى و گوش; مثلاً اگر هنگام مسواك كردن از لثه ها خون بيايد و در آب دهان از بين برود، داخل دهان پاك است و آب كشيدن آن لازم نيست. ولى مسواك اگر با خون برخورد داشته باشد به احتياط واجب، نجس مى شود، هرچند داخل دهان باشد.

(صفحه 71)

وضــو

نمازگزار بايد قبل از انجام نماز، وضو گرفته و خود را براى انجام اين عبادت بزرگ آماده كند.
در برخى از موارد علاوه بر وضو بايد غسل هم انجام دهد; يعنى تمام بدن را بشويد و هرگاه نتواند وضو بگيرد يا غسل كند، بايد به جاى آن عملِ ديگرى به نام «تيمّم» انجام دهد كه در اين قسمت با احكام هريك آشنا خواهيد شد.

چگونه وضو بگيريم؟

مسأله  : براى انجام وضو، انسان بايد ابتدا صورت را و سپس دست راست و بعد از آن دست چپ را بشويد، آنگاه با رطوبتى كه از آب وضو در كف دست مانده است، سر را مسح كند; يعنى دست را بر آن بكشد و سپس پاى راسـت و در آخر پاى چپ را مسح نمايد.