استخوان باشد غسل و دفن آن واجب است و اگر همراه با استخوان نيست، بايد آن را در پارچه اى پيچيده و دفن كنند.

نماز با عضو پيوندى

ـ اگر جزئى از اجزاى ميّت به بدن انسان زنده وصل شود، در صورتى كه حيات در آن حلول كرده و جان گرفته، جزء بدن انسان محسوب شده و حكم به طهارت مى شود و نماز هم صحيح است و قبل از حلول حيات چون مضطّر به حمل آن است، نماز با آن جايز است، وليكن نجس است، مگر اين كه از ميّت مسلمان بعد از غسل هاى ميّت جدا شده باشد كه در اين صورت پاك هم هست.

فصل سيزدهم:
انـتقال خون

در روزگاران گذشته استفاده از خون انسان براى تزريق به ديگران متصوّر نبود و لذا بحث ازانتقال خون، بدون فايده تلقّى مى شد. اما دراين زمان خون انسان مادّه اى حياتى و ارزشمند به حساب مى آيد كه مى تواند يك فرد را ازمرگ نجات داده و به او زندگى مجدد ببخشد.

به همين جهت مسأله انتقال خون از اساسى ترين مسائل پزشكى معاصر است و در فقه اسلامى نيز موضوعى مهم تلقّى مى شود كه اهدا، گرفتن، نگهدارى، انتقال و تزريق آن به انسان هاى ديگر، داراى احكام ويژه اى است كه در اين فصل مى آيد.

نظر و لمس در هنگام تزريق و انتقال خون

ـ در تمام مراحل تزريق و انتقال خون بايد احكام شرعى نسبت به نگاه و لمس بدن نامحرم ـ مذكور در فصل معاينه و درمان ـ مراعات شود. و در موارد ضرورت و عدم امكان دسترسى به همجنس، به مقدار ضرورت اكتفا شود و حتّى المقدور از دستكش استفاده شود.