(صفحه 260)

1 ـ احـــرام

مسأله 771 ـ شخص بايد بعد از تمام شدن اعمال عمره تمتع براى حج تمتع محرم شود.
مسأله 772 ـ كيفيت احرام و شرايط آن و محرمات احرام به همان صورتى است كه در احرام عمره تمتع به تفصيل بيان شد، بجز محل احرام كه احكام آن خواهد آمد.
مسأله 773 ـ شخص مى تواند احرام را تا هنگامى كه بتواند به وقوف اختيارى عرفات برسد تأخير بيندازد.
مسأله 774 ـ مستحب است روز ترويه (هشتم ذى الحجه) احرام ببندد.
مسأله 775 ـ محل احرام حج تمتع شهر مكه است.
مسأله 776 ـ احرام در محله هاى جديدالاحداث اگر عرفاً جزء شهر مكه محسوب شوند، اگر چه فاصله آنها تا مسجدالحرام زياد باشد صحيح است.

(صفحه 261)
مسأله 777 ـ مستحب است در مسجدالحرام يا در مقام ابراهيم احرام ببندد.
مسأله 778 ـ اگر احرام را فراموش كرد و به عرفات يا مشعر رفت و بعد يادش آمد، واجب است به مكه برگردد و احرام ببندد. و اگر امكان نداشت يا وقت تنگ بود همانجا محرم شود.
مسأله 779 ـ در فرض سابق اگر بعد از وقوف مشعر متوجه شد، بايد فوراً همانجا محرم شود و حج را تمام كند، و بنابر احتياط مستحب سال آينده حج را اعاده كند، و اگر بعد از اتمام اعمال حج متوجه شد حج او صحيح است.
مسأله 780 ـ اگر بعد از خروج از مكه يادش آمد كه تلبيه نگفته حكم دو مسأله سابق را دارد.
مسأله 781 ـ جاهل به مسأله در حكم كسى است كه آن را فراموش كرده، و بايد طبق احكام آن عمل كند.
مسأله 782 ـ اگر از روى علم و عمد احرام را تا زمان فوت وقوف در عرفات ترك كند حج او باطل است.
مسأله 783 ـ اگر بعد از احرام ديوانه شود، احرام و حج او
(صفحه 262)
باطل است، و احتياط مستحب آن است كه در صورت بهبودى عمره مفرده اى انجام دهد، گرچه با استنابه باشد.

(صفحه 263)

مستحبات احرام حج

مسأله 784 ـ امورى كه در احرام عمره مستحب بود در احرام حج نيز مستحب است و پس از اينكه شخص، احرام بسته و از مكه بيرون آمد همين كه بر ابطح مشرف شود، به آواز بلند تلبيه بگويد، و چون متوجه منى شود بگويد:
«اَللَّهُمَّ إيّاكَ أرْجُو، وَ إيّاكَ أدْعُو، فَبَلِّغْنِي أَمَلِي، وَ أصْلِحْ لِي عَمَلِي».
و با دلى آرام با تسبيح و ذكر حق تعالى برود، و چون به منى رسيد بگويد:
«اَلْحَمْدُللهِِ الَّذِي أقْدَمَنِيها صالِحاً فِي عافِيَة وَ بَلَّغَنِي هذَا الْمَكانِ».
و چون داخل منى شد بگويد:
«اَللَّهُمَّ هذِهِ مِنى، وَ هِيَ مِمّا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنا مِنَ الْمَناسِكِ، فَاَسْأَلُكَ أنْ تَمُنَّ عَلَيَّ بِما
(صفحه 264)
مَنَنْتَ عَلى أنْبِيائِكَ، فَاِنَّما أنَا عَبْدُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ».
و مستحب است شب عرفه را در منى بوده و به اطاعت الهى مشغول باشد، و بهتر آن است كه عبادات و خصوصاً نمازها را در مسجد خيف بجا آورد، و چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب تعقيب گفته پس به عرفات روانه شود، و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعى ندارد، ولى سنت آن است كه تا آفتاب طلوع نكرده از وادى مُحَسّر رد نشود، و روانه شدن پيش از صبح مكروه است، و چون به عرفات متوجه شود اين دعا را بخواند:
«اَلّلهُمَّ إلَيْكَ صَمَدْتُ، وَ إيّاكَ اعْتَمَدْتُ، وَ وَجْهَكَ أرَدْتُ، أسْأَلُكَ أنْ تُبارِكَ لِي فِي رِحْلَتِي، وَأنْ تَقْضِيَ لِي حاجَتِي، وَ أن تَجْعَلَنِي مِمَّنْ تُباهِي بِهِ اليَوْمَ مَنْ هُوَ أفْضَلُ مِنِّي».