جستجو در تأليفات معظم له
 

قرآن، حديث، دعا
زندگينامه
کتابخانه
احکام و فتاوا
دروس
اخبار
ديدارها و ملاقات ها
پيامها
فعاليتهاى فرهنگى
کتابخانه تخصصى فقهى
نگارخانه
پايگاه هاى مرتبط
مناسبتها
معرفى و اخبار دفاتر
صفحه اصلي  

كتابخانه فقه مناسك حـج
صفحات بعد
صفحات قبل
(صفحه 381)

همه مسلمانان حرام است.
مسأله 1112 ـ مسافر مى تواند براى خواستن حاجت در مدينه منوره سه روز روزه مستحبى بگيرد، اگر چه روزه قضاى واجب به گردن او باشد، و اين روزه ها به جاى روزه قضايى محسوب نمى شود. همچنين صحت نيابت از ديگرى در اين روزه ها مطلقاً ثابت نيست.
مسأله 1113 ـ احتياط اين است كه روزه ها را پى درپى بگيرد، نيز احتياط اين است اين سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد.
مسأله 1114 ـ قدر متيقن از صحت روزه اين است كه از اول قصد سه روز داشته باشد، هر چند اگر بعد از گرفتن يك يا دو روز منصرف شود مانعى ندارد.
مسأله 1115 ـ چنانچه رؤيت هلال ذى حجه نزد اهل سنت ثابت شد بر شيعيان لازم است تبعيت كنند، خصوصاً در صورت عدم علم به خلاف.
مسأله 1116 ـ تبديل پول مثل تومان به ريال يا دلار اگر خلاف مقررات جمهورى اسلامى ايران نباشد با تراضى طرفين اشكالى ندارد.

(صفحه 382)

مسأله 1117 ـ انتقال جنازه از عربستان به كشور اگر مستلزم كالبدشكافى باشد جايز نيست، اگر چه وصيت كرده باشد. زيرا كالبدشكافى جنازه مؤمن فى نفسه حرام است، و در برخى از موارد موجب ديه مى شود.

(صفحه 383)

موارد بطلان عمره و حج


يا عدم كفايت آن


مواردى كه موجب بطلان عمره و حج يا عدم كفايت آن است، در مسائل ذيل مطرح شده است:
71، 73، 75، 100، 139، 169، 170، 185، 186، 188، 190، 191، 192، 194، 196، 198، 206، 212، 255، 256، 264، 315، 496، 516، 540، 641، 679، 680، 692، 740، 743، 745، 754، 757، 761، 763، 768، 782، 783، 786، 788، 803، 809، 816، 822، 827، 830، 876، 1061، 1066، 1067، 1068، 1074، 1075.

(صفحه 384)

زيارت رسول خدا (صلى الله عليه وآله) وكيفيّت آن

آداب زيارت

كسى كه مى خواهد به زيارت رسول خدا(صلى الله عليه وآله)يا ائمه هدى(عليهم السلام) مشرّف شود مستحب است غسل كند، و لباسهاى پاك و پاكيزه بر تن كند، و قدمها را كوتاه بردارد، و با وقار و آرامش به طرف قبر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) يا قبور ائمه بقيع(عليهم السلام) حركت كند، و در وقت رفتن به اين اماكن مقدّس زبان خود را به ذكر و صلوات مشغول كند.

(صفحه 385)

اذن دخـول

«اَللّـهُمَّ اِنّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النّاسَ اَنْ يَدْخُلوُا اِلاّ بِاِذْنِهِ، فَقُلْتَ: (يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا لا تَدْخُلـُوا بُيُوتَ النَّبِّىِ اِلاّ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ ) اَللّـهُمَّ اِنّى اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ فى غَيْبَتِهِ، كَما اَعْتَقِدُها فى حَضْرَتِهِ، وَاَعْلَمُ اَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآئَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَحْيآءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامى وَيَسْمَعُونَ كَلامى وَيَرُدُّونَ سَلامى، وَاَ نِّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعى كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمى بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ، وَاِنّى اَسْتَاذِنُكَ يا رَبِّ اوَّلاً، وَاَسْتَاْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللهُ